Φέτος, η 5η Ιουλίου φέρνει μαζί της το άρωμα της εξηκοστής τρίτης επετείου της Ημέρας Ανεξαρτησίας και της Ημέρας Νεολαίας στην Αλγερία, κάτω από ένα σύνθημα που συμπυκνώνει το ταξίδι ενός έθνους και την ακλόνητη στάση ενός λαού: «Η Αλγερία μας... Η κληρονομιά των μαρτύρων και η δόξα των πιστών».
Αυτό το σύνθημα φέρει βαθιές συνδηλώσεις, υπενθυμίζοντάς μας ότι η ελευθερία που απολαμβάνουμε δεν μας δόθηκε ως δώρο, αλλά εξαγοράστηκε με το αίμα των καλύτερων γιων και θυγατέρων της Αλγερίας. Η αφοσίωση στο μήνυμά τους δεν μετριέται με λόγια, αλλά με τους θεσμούς που χτίζουμε, την εθνική ενότητα που ενισχύουμε και την υπερηφάνεια για το ότι ανήκουμε κάπου και τις φιλοδοξίες για ένα καλύτερο μέλλον που ενσταλάσσουμε στις γενιές μας.
Ενώ η αλγερινή επανάσταση καταγράφεται στις σελίδες της ιστορίας ως ένα από τα ευγενέστερα απελευθερωτικά έπη της σύγχρονης εποχής, δεν παραβλέπει τις γνήσιες θέσεις που την υποστήριξαν, μεταξύ των οποίων πρωταρχική είναι η θέση της αδελφής Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, η οποία στάθηκε στο πλευρό του αλγερινού λαού στις πιο σκοτεινές στιγμές της δοκιμασίας, όταν άλλοι δίσταζαν και πολλοί απέτυχαν.
Η Αίγυπτος πίστευε στη δικαιοσύνη του αλγερινού σκοπού από την αρχή, αγκαλιάζοντας τους ηγέτες και τους θεσμούς της επανάστασης, παρέχοντας στρατιωτική υποστήριξη όταν τα όπλα ήταν σπάνια και υποστήριξη από τα μέσα ενημέρωσης όταν η φωνή των καταπιεσμένων ήταν το όπλο επιλογής. Ο ραδιοφωνικός σταθμός «Φωνή των Αράβων» στο Κάιρο χρησίμευσε ως σφαίρες ελευθερίας στη μάχη για την αξιοπρέπεια, συνοδεύοντας την επανάσταση, πυροδοτώντας τα συναισθήματα των ελεύθερων και αποκαλύπτοντας τα εγκλήματα του αποικισμού στον κόσμο. Έτσι, η Αίγυπτος δεν ήταν απλώς συμπονετική ή υποστηρικτική, αλλά βρισκόταν στην καρδιά της μάχης, βλέποντας τη νίκη της Αλγερίας ως επέκταση της δικής της νίκης και την ανεξαρτησία της ως μια ισχυρή ώθηση για την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας ολόκληρου του αραβικού έθνους.
Από την καρδιά αυτής της ειλικρινούς αδελφότητας και αγώνα, αναδύθηκαν ιστορικοί δεσμοί, οι οποίοι έχουν γίνει μόνο ισχυρότεροι και πιο εδραιωμένοι με την πάροδο των ετών. Αυτοί οι δεσμοί ανανεώνονται και ενισχύονται κάθε φορά που το αραβικό μας έθνος αντιμετωπίζει μια νέα πρόκληση και γίνονται πιο συνεκτικοί σε κάθε περιφερειακό ή διεθνές γεγονός που απαιτεί εμβάθυνση του συντονισμού, εντατικοποίηση της διαβούλευσης και ενοποίηση των τάξεων απέναντι στις προσπάθειες υπονόμευσης της κυριαρχίας των κρατών και των δικαιωμάτων και των πόρων των λαών τους.
Ο εορτασμός της 63ης Ημέρας Ανεξαρτησίας της Αλγερίας φέτος έρχεται εν μέσω μιας σειράς αραβικών πληγών που καμία ζωντανή συνείδηση δεν μπορεί να αγνοήσει, με κυριότερη τη συνεχιζόμενη, βάρβαρη επιθετικότητα κατά του παλαιστινιακού λαού, η οποία έχει φτάσει στο επίπεδο της γενοκτονίας, σε κατάφωρη παραβίαση όλων των διεθνών κανόνων και συμβάσεων.
Η τραγωδία που μαίνεται σήμερα στη Γάζα δεν είναι απλώς μια ανθρωπιστική καταστροφή, αλλά μια σοβαρή δοκιμασία για τη συνείδηση του κόσμου και την αξιοπιστία του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι η κατάσταση στην Παλαιστίνη δεν είναι απλώς θέμα συνόρων ή διαπραγματεύσεων, αλλά μια ηθική δοκιμασία για τον πολιτισμό μας και την ανθρωπότητα στο σύνολό της.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν μπορούμε παρά να επαναλάβουμε τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει η Αίγυπτος, μέσω των συνεχιζόμενων διπλωματικών και ανθρωπιστικών προσπαθειών της, στην υπεράσπιση των αναφαίρετων εθνικών δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού, και την κατηγορηματική απόρριψη των προσπαθειών των κατοχικών δυνάμεων να επιβάλουν γεγονότα που παραβιάζουν τόσο τα δικαιώματα όσο και την ιστορία, με στόχο την εξάλειψη του παλαιστινιακού ζητήματος μέσω της λιμοκτονίας, του εκφοβισμού και του εκτοπισμού.
Αυτή η ίδια αφοσίωση και αίσθημα ευθύνης που επέδειξε η Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου, υπό την ηγεσία του Εξοχότατος Προέδρου Αμπντέλ Φατάχ Ελ-Σίσι, καθοδηγεί την αλγερινή διπλωματία, υπό τις οδηγίες του Προέδρου Αμπντελματζίντ Τεμπούν, σε διάφορα περιφερειακά και διεθνή φόρουμ, ιδίως στο Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου η Αλγερία συνεχίζει να υπερασπίζεται με θάρρος και σαφήνεια δίκαιες υποθέσεις, με κυριότερο το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση.
Αυτή η σύγκλιση θέσεων και οραμάτων μεταξύ των δύο αδελφών χωρών επιβεβαιώνει ότι ο συντονισμός των προσπαθειών μεταξύ Αλγερίας και Αιγύπτου δεν αποτελεί απλώς πολιτική επιλογή, αλλά μάλλον ηθική και στρατηγική αναγκαιότητα, ιδίως υπό το πρίσμα των επανειλημμένων προσπαθειών διεθνών και περιφερειακών δυνάμεων να επιβάλουν εξισώσεις που διαιωνίζουν μια πραγματικότητα βίας και τροφοδοτούν κύκλους αστάθειας στην περιοχή.
Χάρη σε αυτή την πρώιμη επίγνωση και την ορθή ανάγνωση των επιταχυνόμενων μετασχηματισμών στο αραβικό μας περιβάλλον, η Αλγερία και η Αίγυπτος συνειδητοποίησαν τη σοβαρότητα των σχεδίων που αποσκοπούσαν στην αποσύνθεση της αραβικής περιοχής και στην αναδιαμόρφωσή της σε σαθρά, λειτουργικά θεμέλια. Η σπορά της διχόνοιας, η υπονόμευση της εθνικής ενότητας, η τροφοδότηση εθνοτικών και θρησκευτικών συγκρούσεων και η προσπάθεια υπονόμευσης των ενωτικών συμβόλων είναι απλώς ανανεωμένες εκδηλώσεις παλαιών στρατηγικών που αποσκοπούσαν στην αποδυνάμωση των αραβικών χωρών και στην αποτροπή της μετατροπής τους σε ένα συνεκτικό αναπτυξιακό μπλοκ ικανό να προστατεύσει τα συμφέροντά τους και να διαμορφώσει το μέλλον τους.
Η εμπειρία της αντίστασης στον αποικιοκρατία και οι επακόλουθες προκλήσεις της οικοδόμησης του έθνους-κράτους έχουν δώσει τόσο στην Αλγερία όσο και στην Αίγυπτο μια ιστορική ασυλία και μια σταθερή αποφασιστικότητα να ενισχύσουν το εσωτερικό μέτωπο ως την πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια σε απόπειρες διείσδυσης, ξένες επεμβάσεις και προσπάθειες κυριαρχίας στη λήψη εθνικών αποφάσεων.
Σε αυτό το πλαίσιο, η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, η εδραίωση μιας κουλτούρας ιθαγένειας, η οικοδόμηση ισχυρών και αποτελεσματικών θεσμών και η δημιουργία μιας εθνικής οικονομίας βασισμένης στη γνώση και την καινοτομία συγκαταλέγονται στις σημαντικότερες προτεραιότητες όπου τέμνονται τα οράματα των δύο χωρών. Πρόκειται για στρατηγικά εργαλεία που η Αλγερία και η Αίγυπτος υιοθετούν με βαθιά επίγνωση και σταθερή πολιτική βούληση για να αντιμετωπίσουν τις τρέχουσες προκλήσεις και να επιβεβαιώσουν την αποτελεσματική τους παρουσία σε έναν κόσμο που σέβεται μόνο ισχυρά έθνη και συνεκτικές κοινωνίες.
Είθε ο Θεός να προστατεύει την Αλγερία και την Αίγυπτο, να καθοδηγεί τα βήματα των δύο αδελφών λαών τους προς μεγαλύτερη σταθερότητα και πρόοδο και να εμπνεύσει τους νέους τους να ακολουθούν εποικοδομητικούς και πιστούς δρόμους, έτσι ώστε οι θυσίες του χθες να παραμείνουν το καύσιμο και η δάδα που φωτίζει το μονοπάτι του αύριο και μια πυξίδα που καθοδηγεί τους πιστούς να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Δόξα και αθανασία στους δίκαιους μάρτυρες μας...
